بانک گیسو

من الی هستم

سال۹۸

شیمی درمانی که شدم دکتر گفت موهاتو کوتاه کن (هنوز بافته شده ش رو دارم)

دو روز گریه کردم. شیمی درمانی اول انجام شد و پرستارمهربونم گفت الی گریه کنی این وروجک (سرطان) می خنده! سعی کن بخندی که اون گریه کنه گفتم باشه

اومدم موهامو بافتم و قیچی زدم و بعدش بکمک همسرم کوتاه کردیم. مدل سربازی

وبعد تیغ زدم خودم. جلوی اینه نرفتم تااین قیافه رو ببینم. همسرم گفت ایکیوسان کی بودی تو؟ قربون کله گردت برم ❤️  و کلی خندیدیم

بعد دیگه برام عادی شد قشنگ آرایش میکردم همونطوری کجل میگشتم بیرون کلاه  کاسکت میزدم مثل پسرا قشنگ لباس پسرونه می پوشیدم با همسرم میرفتیم دور دور

تا اخرین دوره شیمی درمانیم گندمای سرم جوونه زد. 

اینو گفتم که اصلا غصه مورو نخورین . خدا ما رو انقدر دوس داشته که با این بیماری امتحانمون کرد تا ببینه صبر داریم یا نه. 

بازم شکر خدا رو هر روز بجا میارم و خیلی خوشحالم که دوستای ناب پیدا کردم. 

درضمن من کلاه گیسم نخریدم. از پارچه های بیخود کلاه درست کرده بودم با دست دوختم نه چرخ خیاطی خیلیم خوجل موجل

الانم بهبود یافته هستم

علی یارتون